- słuchy
- słuchy {{/stl_13}}{{stl_8}}nmos, blp, D. słuchychów, łow. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o uszach zająca, królika lub dzika': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zając stulił słuchy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego
słuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden ze zmysłów odbierający wrażenia dźwiękowe; zdolność słyszenia, słyszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić, odzyskać słuch. Badanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztych — 1. łow. Wyjść, iść na sztych «o zwierzynie: wyjść, iść prosto na myśliwego, na linię strzału»: Do zająca uciekającego należy strzelać mierząc w słuchy, do idącego zaś na sztych (na myśliwego) – tuż przed przednie skoki. S. Godlewski, Vademecum. 2 … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
fama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. famamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pogłoska, wieść, słuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fama niesie, głosi. Rozeszła się fama o czymś. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień